Τετάρτη 19 Νοεμβρίου 2008

το παιχνίδι αυτό δεν τελειώνει ποτέ

 paul auster
....................................................
...και συνεχίζει με το άσπρο.Είναι οι γλάροι,λέει,οι πελαργοί,οι κακατούες.
Οι τοίχοι του δωματίου μου και τα σεντόνια του κρεβατιού μου.
Είναι οι υάκινθοι,τα γαρύφαλα και τα πέταλα της μαργαρίτας.
Είναι η λευκή σημαία και το χρώμα του πένθους στην Κίνα.
Είναι το μητρικό γάλα και το σπέρμα.
Είναι τα δόντια μου.
Το ασπράδι των ματιών μου.
Υπάρχουν λεύκες και λευκά μυρμήγκια και η λευκή άρκτος.
Είναι ο Λευκός Οίκος και η Λευκή Βίβλος.
Οι κρίνοι και η λευκοπύρωση.
Μετά χωρίς να κοντοσταθεί προχωράει στο μαύρο και αρχίζει με το Μαύρο χέρι και τη μαύρη αγορά.
Τα βατόμουρα και τα κοράκια,ο μαυροπίνακας και η μαύρη μαγεία,η μαύρη πειρατική σημαία οι μελανοχίτωνες και η μαύρη μέρα.
Είναι τα μαλλιά μου και το μελάνι του στυλού μου.
Είναι ο κόσμος όπως τον βλέπουν οι τυφλοί.
'Επειτα κουρασμένος τελικά απο το παιχνίδι,αρχίζει να χαλαρώνει και να εγκαταλείπεται,καθώς σκέφτεται πώς το παιχνίδι αυτό δεν τελειώνει ποτέ.................
                                            ntina

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου