Παρασκευή 14 Νοεμβρίου 2008

σ'όλη τη Γη ο κάμπος είναι κάμπος.

 ..........και........................................
...Πουθενά δεν υπάρχουν δύο λόφοι ίδιοι,αλλά σ'όλη τη Γη ο κάμπος είναι κάμπος.
Κι εγώ,σ'έναν κάμπο βάδιζα
Αναρωτήθηκα,χωρίς να του δίνω πολύ μεγάλη σημασία,αν ήμουν στην Οκλαχόμα ή στο Τέξας ή σ'εκείνη την περιοχή που οι γραμματιζούμενοι τη λένε πάμπα.
Τίποτα δε σταματούσε το βλέμμα-ούτε αριστερα ούτε δεξια.
Γι'άλλη μια φορά επανέλαβα αργά αυτούς τους στίχους του Εμίλιο Ορίμπε:
Καταμεσής του ατελείωτου πανικού κάμπου,
κοντά στη Βραζιλία,
που αυξάνουν και πληθύνονται.
''ουτοπία ενός ανθρώπου που κουράστηκε''
Χόρχε Λουίς Μπόρχες
ntina

4 σχόλια:

  1. καλησπέρα ντινα,
    γιατι η ασπρόμαυρη φωτο έχει τόση γοητεία;;
    Λένε πως τα όνειρά μας είναι ασπρόμαυρα. Λες γι αυτο;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. γειά σου ange-ta μου...ένας καθηγητής μου κάποτε έλεγε ότι είναι θέμα νοσταλγίας!!! εγώ πάλι νομίζω ότι είναι και κορεσμός...αλλά μου αρέσει ΄΄το γιατί τα όνειρά μας είναι ασπρόμαυρα'' Καλό βράδυ καλή μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αγαπητή Ντίνα, πολύ καλή η δουλειά σου! Συγχαρητήρια. Σε προσθέτω αμέσως στα λινκς μου.

    Η φωτογραφία αποτελεί μία από τις μεγάλες μου αγάπες αν και την έχω παραμελήσει εδώ και μερικά χρόνια. Ποτέ δεν μπόρεσα να χωνέψω την "digital" εποχή...

    Φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ...αγαπητέ μου IMAGINOS ευχαριστώ πολύ για το λινκ και που σου αρέσουν οι φωτογραφίες μου...όσο για την digital εποχή της φωτογραφίας,με έχει συνεπάρει...και με την βοήθειά της προσπαθώ να αποτυπώσω στην φωτογραφία ένα μίκρό κομμάτι από αυτά που υπάρχουν στο μυαλό μου...καλό σου βράδυ,και πάντα τόσο ωραίες αναρτήσεις στο blog σου!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή