Ένα ωραιότατο κείμενο......http://free-fantasia.blogspot.com/2008/11/blog-post_3936.html
..........αντιγράφω ένα μικρό απόσπασμα..........
Ο Ζαμπούντα κοντοστάθηκε λίγο και μετά χωρίς να πει τίποτα συνέχισε το δρόμο του. Όμως τα λόγια του τζίτζικα βούιζαν κάθε μέρα στα αυτιά του. Και έφτασε μία μέρα που η φυλή του δέχτηκε ξαφνικά επίθεση από εισβολείς. Ήταν μία μέρα που ο Ζαμπούντα ήταν απομακρυσμένος από όλους και έψαχνε φαγητό. Και είδε τους εχθρούς να πλησιάζουν και ενστικτωδώς άρχισε να τρέχει για να ειδοποιήσει τους άλλους. Και τότε έφτασε μπροστά σε ένα σταυροδρόμι. Ο πρώτος δρόμος οδηγούσε προς τη φωλιά, ο δεύτερος προς τον τζίτζικα. Ο ένας προς τη σκλαβιά και την προστασία, ο άλλος προς την ελευθερία και την αβεβαιότητα.Όμως ο Ζαμπούντα ήταν σίγουρος για την απόφασή, ίσως για πρώτη φορά στη ζωή του. Και όπως περπατούσε στον δεύτερο δρόμο σκέφτηκε:«Οι μύθοι δεν λένε πάντα την αλήθεια.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου