...κατόπιν,μετά την Αναχώρηση,ήρθαν τα δύο χρόνια κατά τα οποία το Rotor γλιστρούσε σταθερά μέσα και έξω από το υπερδιάστημα...
το Rotor σε τροχιά γύρω από τον Ερυθρό!!!
.....αλλά ήρθε η ώρα που είχαν αφήσει πίσω τους την υπερδιαστημική περίοδο,όταν για ένα μήνα έχασαν την ταχύτητά τους μέσα σε μία πρωτογενή χαλαζοθύελλα ατόμων υδρογόνου τα οποία τους χτυπούσαν με τέτοια ένταση ώστε να μετατρέπονται σε κοσμικά ακτινοβόλα σωματίδια...
....κανένα συνηθισμένο διαστημόπλοιο δε θα είχε αντέξει...
.......ο χρόνος συγχωνευόταν στην αιωνιότητα...
....μόνο ο Πίτ είχε απομείνει να σκέφτεται το γεγονός πως ο χρόνος ήταν σύντομος,πώς σε κάποια δεδομένη στιγμή,χωρίς καμιά προειδοποίηση,ο χρόνος μπορεί να τελείωνε...
.......και αυτό περιόριζε το πρόβλημα στην ίδια τη Γη, η οποία θα βρίσκεται σε απόγνωση.Φοβισμένη από το διάστημα,καθαρά εκφυλισμένη,θα βυθίζεται ακόμα περισσότερο στο βούρκο και στη δυστυχία καθώς θα έχουν περάσει χίλια χρόνια και η απειλή της Νέμεσης θα είναι πια ξεκάθαρη...
ntina
Δεν απέχει από την αλήθεια...
ΑπάντησηΔιαγραφή...είναι Γήινοι.Δεμένοι με την επιφάνεια ενός πλανήτη.Θα πρέπει να περιμένουν την προσέγγιση της Νέμεσης.Δεν έχουν ελπίδες ότι θα μπορούσαν να πάνε κάπου αλλού....
ΑπάντησηΔιαγραφήκοίτα σύμπτωση!!! Είμαι φανατική αναγνώστρια του Ασίμοφ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝτίνα, μήπως είσαι αδελφή μου;;;
ange-ta...για σένα...........
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίχε πειραματιστεί με τα μυαλά-τα είχε νιώσει.Όχι με τον τρόπο με τον οποίο νιώθουν οι ανθρώπινες υπάρξεις,αλλά με εντελώς διαφορετικό,που η έννοια αυτής της ανθρώπινης λέξης ''νιώθουν'' τον άγγιξε μόνο από πολύ μακριά.Και μερικά από τα μυαλά αυτά ζάρωσαν,κατάρρευσαν,έγιναν δυσάρεστα.Ο Ερυθρός έπαψε να ''νιώθει''μυαλά στην τύχη,άρχισε να ψάχνει για μυαλά που θα άντεχαν την επαφή!!!....Καλό βράδυ...