...Βιένη...
η πόλη που στο απόγειό της υπήρξε πρωτεύουσα μιας αυτοκρατορίας με περίπου 50 εκατομμύρια υπηκόους...
εδώ φιλοτέχνησαν ο Κλίμτ (Gustav Klimt 1862-1918), ο Σίλε (Sile),και ο Κοκόσκα (Kokoschka) τους αισθησιακούς πίνακες της Sezession...
εδώ
η έντονη πνευματική ζωή της πόλης δεν περιοριζόταν στα αμφιθέατρα και τα γραφεία των καθηγητών...
εκτυλισσόταν σε κοινή θέα στα αμέτρητα καφέ που αποτελούν και σήμερα το κεντρικό σκηνικό της ζωής στην Βιένη,μόνο που τότε είχε να κάνει με το οικιστικό πρόβλημα της πόλης , την ανεπαρκή θέρμανση και γενικότερα με την ακαταλληλότητα των σπιτιών...
όλα αυτά ωθούσαν τους βιενέζους να περνούν πολύ χρόνο εκτός σπιτιού...
οι λόγιοι λοιπόν και γενικά οι άνθρωποι της τέχνης προτιμούσαν στέκια όπως το Cafe Central,το Cafe Museum ή το Herrenhof...
(συνεχίζεται...)
ntina
Αυτό σκεφτόμουν. Γιατί ή σύγχρονη οικονομία βρίσκεται σε τέτοια κρίση. Προφανώς γιατί έχουν εξαφανιστεί όλα τα πολιτισμικά καφέ. Και τα έχουν αντικαταστήσει τράπεζες...
ΑπάντησηΔιαγραφή...όντος αγαπητέ φίλε...(με συγχωρείς για την προσφώνηση),έτσι ακριβώς είναι...τα πάντα έχουν αντικατασταθεί από τα κοινωφελοί ιδρύματα των τραπεζών και δυστυχώς... το παιχνίδι είναι στημένο...και δυστυχώς...στημένο με την συγκατάθεση της πλειοψηφίας...άς μην μεμψιμοιρώ όμως τέτοια ώρα...ξέρω ότι υπάρχουν άνθρωποι που δεν ακολουθούν τυφλά το κοπάδι...ξέρω ότι υπάρχουν άνθρωποι που ''ακούν τους ποιητές''...Καλό σου βράδυ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγχωρεμένη για την προσφώνηση και ευχαριστώ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ έχω πει στους φίλους και γνωστούς: Πηγαίνετε στις τράπεζες, αποσύρετε τις καταθέσεις, και ύστερα ξανακαταθέστε τις, και απαιτήστε από τις τράπεζες υψηλά επιτόκια καταθέσεων συν εγγύηση. Έτσι ανατρέπονται τα πολιτικά συστήματα προς όφελος των πολιτών. Και βεβαίως υπάρχει πάντοτε η δυνατότητα κάποιος να μένει έξω από το σύστημα.
Το θεώρημα της πληρότητας εξαιρετικό και σχεδόν μαγικό, διατυπωμένο από ένα άνθρωπο, τον Godel, ο οποίος κατάφερε ακριβώς να μείνει έξω από το σύστημα, όντας στο σύστημα.
Μου αρέσουν πολύ τα post σου και τα παρακαλουθώ. Είναι σεμνά, ρομαντικά και πνευματώδη, ό,τι πρέπει.