θα ονειρευτεί όνειρα πιο συκγεκριμένα από τη σημερινή αγρύπνια -

Τι θα ονειρευτεί το ανεξιχνίαστο μέλλον;

 .....θα ονειρευτεί όνειρα πιο συκγεκριμένα από τη σημερινή αγρύπνια...

Θα ονειρευτεί ότι μπορούμε να κάνουμε θαύματα αλλά δεν θα τα κάνουμε,γιατί θα 'ναι πιο πραγματικό να τα φανταζόμαστε.

Θα ονειρευτεί κόσμους τόσο έντονους,ώστε το τραγούδι ενός και μόνο απ'τα πουλιά του θα μπορούσε να σε σκοτώσει.

Θα ονειρευτεί πως η λήθη και η μνήμη μπορούν να είναι πράξεις εκούσιες και όχι επιθέσεις ή δωρεές της τύχης.

Θα ονειρευτεί πως θα μπορούμε να βλέπουμε με όλο μας το σώμα,όπως το ήθελε ο Μίλτον στο σκοτάδι αυτών των εύθραυστων σφαιρών,των οφθαλμών.

Θα ονειρευτεί έναν κόσμο δίχως μηχανές και δίχως αυτή τη θλιβερή μηχανή,το σώμα.

Η ζωή δεν είναι όνειρο,γράφει ο Νοβάλις,αλλά μπορεί να γίνει.

........................ntina:Kάποιος θα ονειρευτεί....και Jorge Luis Borges

................................................................................................................................

ntina

ο χρόνος συγχωνευόταν στην αιωνιότητα

...κατόπιν,μετά την Αναχώρηση,ήρθαν τα δύο χρόνια κατά τα οποία το Rotor γλιστρούσε σταθερά μέσα και έξω από το υπερδιάστημα...

το Rotor σε τροχιά γύρω από τον Ερυθρό!!!

.....αλλά ήρθε η ώρα που είχαν αφήσει πίσω τους την υπερδιαστημική περίοδο,όταν για ένα μήνα έχασαν την ταχύτητά τους μέσα σε μία πρωτογενή χαλαζοθύελλα ατόμων υδρογόνου τα οποία τους χτυπούσαν με τέτοια ένταση ώστε να μετατρέπονται σε κοσμικά ακτινοβόλα σωματίδια...

....κανένα συνηθισμένο διαστημόπλοιο δε θα είχε αντέξει...

.......ο χρόνος συγχωνευόταν στην αιωνιότητα...

....μόνο ο Πίτ είχε απομείνει να σκέφτεται το γεγονός πως ο χρόνος ήταν σύντομος,πώς σε κάποια δεδομένη στιγμή,χωρίς καμιά προειδοποίηση,ο χρόνος μπορεί να τελείωνε...

.......και αυτό περιόριζε το πρόβλημα στην ίδια τη Γη, η οποία θα βρίσκεται σε απόγνωση.Φοβισμένη από το διάστημα,καθαρά εκφυλισμένη,θα βυθίζεται ακόμα περισσότερο στο βούρκο και στη δυστυχία καθώς θα έχουν περάσει χίλια χρόνια και η απειλή της Νέμεσης θα είναι πια ξεκάθαρη...

ntina

τέλος καλοκαιριού

...28 Οκτωβρίου...

για μένα αυτές τις μέρες τελειώνει το καλοκαίρι...

...και έρχεται το φθινόπωρο...

έτσι...

με μιά φωτογραφία μου...

χαιρετώ την αποχώρηση του ενός...και καλωσορίζω την άφιξη του άλλου....

 ................καλό μας φθινόπωρο!!!

ntina

ο φωτογράφος και η φωτογραφία...

https://taneatisgaleras.blogspot.com/2008/

στο γυμνό οφθαλμό φάνταζε σαν μια μικρή κόκκινη σφαίρα

...είχε μια ασαφή ιδέα τι ήταν η Κιβωτός,αλλά το Ρότορ ήταν το αντίστοιχό της.

Έφερνε ένα δείγμα της ανθρωπότητας που θα παρέμενε σε ασφάλεια και από το οποίο ένας νέος,καλύτερος κόσμος θα χτιζόταν...

...ένας αστέρας κόκκινος νάνος που κινούνταν ανελέητα πάνω στο μονοπάτι του...

Αυτός και οι κόσμοι του ήταν ασφαλείς.

Όχι όμως και η Γη...

Η Νέμεση βρισκόταν στο δρόμο της προς τη Γη!!!

...και ο Μέγας...ο γιγάντιος πλανήτης αερίων...

...και ο Μέγας έχει ένα δορυφόρο...

...''σε αυτή την περίπτωση,αφού ονόμασες εσύ τη Νέμεση κι ένας από τους ανθρώπους σου ονόμασε το Μέγα,θα πάρω κι εγώ το προνόμιο να δώσω όνομα στο δορυφόρο.

Θα τον βαφτίσω Ερυθρό,που αν θυμάμαι καλά,σχετίζεται με την ελληνική λέξη για το ''κόκκινο''...

είπε ο Πιτ...

...στο γυμνό οφθαλμό φάνταζε σαν μια μικρή κόκκινη σφαίρα και με την έλλειψη ακτινοβολίας ορατού φωτός μπορούσε να την κοιτάξει κανείς χωρίς πρόβλημα.

Από την μία πλευρά.

Ο Μέγας φαινόταν σαν μια κοκκινωπή κουκίδα...

Ο Ερυθρός ήταν επίσης ορατός με το τηλεσκόπιο σαν μια σβησμένη πορφυρή κουκίδα......

η Μαρλέινα έφυγε από το Ρότορ...περπάτησε μακρυά από τον Θόλο...

...δεν ήθελε να υπάρχει τίποτα μπροστά της,μόνο ο εαυτός της και ο Ερυθρός...

..................................................................................

ntina

Ralph Gibson

 

Ralph Gibson - ο φωτογράφος που μέσα από τις φωτογραφίες του, αποκάλυψε τη λεπτή ατμόσφαιρα που διαπερνά όλη την καθημερινότητά μας, τις πιο "οικείες" εντυπώσεις μας!!!

read more:https://taneatisgaleras.blogspot.com/2023/10/ralph-gibson.html

www.ralphgibson.com

ntina

...intermezzo...

...intermezzo...μερικές λέξεις έχουν παραμείνει στην μνήμη μου ...θυμίζοντάς μου και τα αντίστοιχα γεγονότα τόσο έντονα ...λές και συμβαίνουν τώρα...λέω λοιπόν να κάνω ένα intermezzo...όπως τότε...όταν κατά την διάρκεια του μαθήματος...η καθηγήτριά μας για να μάς δώσει το χρόνο να ξεκουραστούμε και να επανέρθουμε πιό νηφάλιοι στο μάθημα φώναζε...και τώρα ήρθε η ώρα γι ένα intermezzo...σήμερα λοιπόν δεν έχει φωτογραφία...σήμερα λέω να μεταφέρω εδώ λίγα λόγια από ένα αγαπημένο βιβλίο...(τώρα εδώ που τα λέμε για μένα όλα τα βιβλία είναι αγαπημένα) ...το βιβλίο είναι το:ΜΕΤΑΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΑΡΙΘΜΟΥ Ω γραμμένο από τον GREGORY CHAITIN...λέει λοιπόν στον πρόλογο του βιβλίου του ο Chaitin:ναι,είμαι μαθηματικός,αλλά ενδιαφέρομαι πραγματικά για όλα:για το τι είναι ζωή,τι είναι η ευφυία,τι είναι η συνείδηση,άν το σύμπαν περιέχει τυχαιότητα,άν ο χώρος και ο χρόνος είναι συνεχείς ή διακριτοί.Για μένα τα μαθηματικά είναι απλώς το θεμελιώδες εργαλείο της φιλοσοφίας,είναι ένας τρόπος να επεξεργαζόμαστε ιδέες,να τους δίνουμε σάρκα και οστά,να χτίζουμε μοντέλα,να κατανοούμε!!!......................................................................................Όμως και τι γίνεται με τον αποκαλούμενο πραγματικό κόσμο;Τον κόσμο του χρήματος,των φόρων,των επιδημιών,του θανάτου και του πολέμου;Τι έχετε να πείτε σχετικά με τον ''καλύτερο όλων των δυνατών κόσμων,στον οποίο όλα αποτελούν αναγκαίο κακό''(Λάιμπνιτς:''Θεοδικία'')....................................................................................

................και σταματώ εδώ...........και γιατί τα γράφω όλα αυτά;θα ρωτούσε,και πολύ σωστά,κάποιος.....γιατί χρόνια τώρα έχω βαρεθεί την μιζέρια,την μόρφωση μέσα από την τηλεόραση...την ασχετοσύνη..................και γιατί πιστεύω ότι πρέπει κάποια στιγμή να πάρουμε την απόφαση να ανοίξουμε έστω και ένα βιβλίο...................δέν χάθηκε δα και ο κόσμος άν αφήσουμε την τηλεόραση να ξεκουραστεί για λιγάκι.............

Howard Schatz

read more:https://taneatisgaleras.blogspot.com/2024/01/howard-schatz.html

dreamtigers

...τι ανικανότητα!!!!!

ποτέ τα όνειρά μου δεν καταφέρνουν να πλάσουν το θηρίο που λαχταρώ.....

τίγρη εμφανίζεται,δε λέω,αλλά καχεκτική ή ταριχευμένη,ή με νόθες ποικιλίες της μορφής,ή μεγέθους απαράδεκτου,ή αστραπιαία,ή φέρνοντας σε σκύλο πιο πολύ ή σε πουλί.........................

 ................Chorche Louis Borches.....και ο επίλογος από το Dreamtigers....

....από το καταπληκτικό βιβλίο ''ΧΟΡΧΕ ΛΟΥΙΣ ΜΠΟΡΧΕΣ -ΑΠΑΝΤΑ ΠΕΖΑ''...σε μετάφραση,επιμέλεια του Αχιλλέα Κυριακίδη. εκδ. ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ

ntina

sans les deux on ne pénétre au fond de rien..

αφηνόμαστε

άβουλα

και

παρασερνόμαστε μες τη ζωή από ένα αόρατο μαγνητικό κύμα, όπως τα νυφιάτικα μπουκέτα στο νερό του καναλιού... 

 ναι;

ή μήπως όχι;

...και ένα απόσπασμα από τον Leibnitz...

Χωρίς τα μαθηματικά δεν μπορούμε να διεισδύσουμε σε βάθος στη φιλοσοφία.

Χωρίς τη φιλοσοφία δεν μπορούμε να διεισδύσουμε σε βάθος στα μαθηματικά.

Χωρίς αυτά τα δύο δεν μπορούμε να διεισδύσουμε σε βάθος πουθενά...

...sans les deux on ne pénétre au fond de rien....

ntina

η πόλη των ονείρων

...συνέχεια...

έκανα αυτόν τον πολύ μικρό πρόλογο για να αναφερθώ στον μεγάλο μαθηματικό και ειδικό της λογικής Κούρτ Γκέντλ -KURT GÖDEL-...

!!!!!!!!!!!!!!!!!

Ο Κούρτ Γκέντελ, όπως όλοι σχεδόν οι λόγιοι της εποχής ,έγινε μέλος του Κύκλου πρίν ακόμη πάρει το πτυχίο του και συμμετείχε τακτικά στις εβδομαδιαίες συνεδρίες από το 1926 ώς το 1928.Το 1928 είναι η χρονιά που ο Gödel στράφηκε στη μελέτη της μαθηματικής λογικής,μια επιλογή που τελικά δικαιώθηκε με την περίφημη απόδειξή του...

τα χρόνια που ο Γκέντελ σχετίστηκε με τον Κύκλο υπήρξαν μια παρένθεση κοινωνικότητας στην κατά τα άλλα εσωστρεφή ζωή του,ανεξάρτητα με τις κρυφές του διαφωνίες...

ο Γκέντελ,κατά τα λεγόμενα όσων έπαιρναν μέρος σε αυτές τις συναντήσεις,ήταν ένας άνθρωπος εξαιρετικά ευφυής,αλλά υπερβολικά ήσυχος και κλειστός...

Ο Φάιγκελ τον χαρακτηρίζει ώς ''έναν ανεπιτήδευτο,ακάματο

μελετητή και μια σπάνια ιδιοφυία...

Ο Γκέντελ η σπάνια αυτή ιδιοφυία δυστυχώς δεν έγινε ποτέ ιδιαίτερα γνωστός ούτε στην εποχή του ούτε στην δική μας,παρ'όλο που το έργο του υπήρξε ισάξιο του Αϊνστάιν...

και ερχόμαστε στο Κένιγκσμπεργκ στίς 7 Οκτωβρίου του 1930,που ο ειδικός της λογικής Τζάακο Χίντικα τοποθετεί την Sternstunde -την μεγάλη ώρα- του GÖDEL,στην τελευταία μέρα ενός συνεδρίου για την ''Επιστημολογία των Θετικών Επιστημών''...(συνεχίζεται...)

!!!!!!!!!!!!!!!!!!

ntina

η θεωρία του καφέ

...σενέχεια...

...σύμφωνα λοιπόν με την ''Θεωρία του Cafe''στο συγκεκριμένο στέκι ανθούσε μια ιδιαίτερη ''κοσμοθεωρία -Weltanschauung-που ουσιαστικά συνίσταται στην αποφυγή κάθε κοσμοθεωρίας''.Κατά τον Πόλγαρ,οι θαμώνες,του Cafe Central ήταν ''στην πλειονότητά τους μισάνθρωποι,που όμως λαχταρούσαν τη συναναστροφή με τους συντρόφους τους,άνθρωποι που τους άρεσε να είναι μόνοι αλλά που για να το κάνουν χρειάζονταν παρέα''...

...πέρα όμως από τις καθημερινές συνευρέσεις στα καφέ,η πνευματική ζωή της Βιένης ανθούσε και στους διάφορους κύκλους-Kreise-με γνωστότερο τον Schlick Kreis-από το όνομα του φιλόσοφου Μόριτς Σλικ-ο οποίος τελικά έμεινε γνωστός στην ιστορία ώς Der Wiener-Kreis...(συνεχίζεται...)

ntina

Πόλη των Ονείρων

...Βιένη...

η πόλη που στο απόγειό της υπήρξε πρωτεύουσα μιας αυτοκρατορίας με περίπου 50 εκατομμύρια υπηκόους...

εδώ φιλοτέχνησαν ο Κλίμτ (Gustav Klimt 1862-1918), ο Σίλε (Sile),και ο Κοκόσκα (Kokoschka) τους αισθησιακούς πίνακες της Sezession...

εδώ

η έντονη πνευματική ζωή της πόλης δεν περιοριζόταν στα αμφιθέατρα και τα γραφεία των καθηγητών...

εκτυλισσόταν σε κοινή θέα στα αμέτρητα καφέ που αποτελούν και σήμερα το κεντρικό σκηνικό της ζωής στην Βιένη,μόνο που τότε είχε να κάνει με το οικιστικό πρόβλημα της πόλης , την ανεπαρκή θέρμανση και γενικότερα με την ακαταλληλότητα των σπιτιών...

όλα αυτά ωθούσαν τους βιενέζους να περνούν πολύ χρόνο εκτός σπιτιού...

οι λόγιοι λοιπόν και γενικά οι άνθρωποι της τέχνης προτιμούσαν στέκια όπως το Cafe Central,το Cafe Museum ή το Herrenhof...

(συνεχίζεται...)

ntina

Κωνσταντίνος Καβάφης 11

https://taneatisgaleras.blogspot.com/2024/02/blog-post_15.html

με όνειρο τον ίσκιο οικοδομεί

...ευλαβικά γράφω και προφέρω το όνομά του...

Χόρχε Λουίς Μπόρχες...

δέν έχω λόγια...

διαβάζω και θυμάμαι...

περπατάω δίπλα στις παγωμένες λίμνες της βαλτικής...

πριν τρία χρόνια...

λίμνες καθρέφτες...

....................................................................................................

//...Εγώ που για καθρέφτες φόβο ένιωθα δεινό

στο κρύσταλλο όχι μόνο μπροστά, το στεγανό

όπου λήγει κι αρχίζει,τοπίο ερημικό

κι αφόρητο,ένας χώρος αντικατοπτρισμών,

μα και μπροστά στο κάτοπτρο-νερό,που διπλασιάζει

τ'άλλο γαλάζιο στον βαθύ ουρανό του,

που το ραγίζει αντίστροφο πτηνό,τ'απατηλό του

πέτασμα,ή ένα ρίγος το ταράζει,

στη σιγηλή μπροστά την επιφάνεια

την λεία, κάποιου έβεννου λεπτού,

μίμηση ονειρεμένη του λευκού

μαρμάρων ή και ρόδων θολών μές την διαφάνεια,

μετά από τόσα χρόνια, με τόση αμηχανία,

που κάτω απ'τό ποικίλο φεγγάρι εγώ πλανιέμαι,

πώς έφτασα-ρωτάω-καθρέφτες να φοβούμαι;

μέσα από ποιά ειμαρμένη κι από ποιά συγκυρία;

...Καθρέφτες,όνειρα,απορία παραμένει

η καθημερινότης πώς συμπεριλαμβάνει

στο ρεπερτόριό της το γνωστό,την πλάνη

που είναι της αντανάκλασης η βαθιά οικουμένη.

Στην άυλη ετούτη αρχιτεκτονική

μοχθεί (νομίζω) αδιάκοπα ο Θεός

και με απαλότητα του κρύσταλλου,το φώς

και με όνειρο τον ίσκιο οικοδομεί.

Έφτιαξε ο Θεός τις νύχτες με ονείρων πανοπλία

και στους καθρέφτες μέσα μύρια ποικίλα σχήματα

για να το νιώσουν οι άνθρωποι πως είναι

καθρεφτίσματα.

Γι'αυτό μπροστά τους μάς βαραίνει η ανησυχία.//

(από το βιβλίο:ΜΠΟΡΧΕΣ Ε.Ροντρίγκεζ Μονεγκάλ εκδ΄.Θεμέλιο)

ntina