φωτογραφίες και μία λέξεις: όταν η φύση υφαίνει τα μοτίβα της

Γράμμα στον άνθρωπο της πατρίδας μου

…Μην με μαρτυρήσεις!

Και προπαντός να μην του πεις πως μ’ εγκατέλειψεν η ελπίδα!

Καθώς κοιτάς τον Ταΰγετο, σημείωσε τα φαράγγια

που πέρασα. Και τις κορφές που πάτησα. Και τα άστρα

που είδα. Πες τους από μένα, πες τους από τα δακρυά μου,

ότι επιμένω ακόμη πως ο κόσμος

είναι όμορφος!

B.Traven: το Πλοίο των Νεκρών....

εγώ που στη ζωή μου οδήγησα πολλά καραβάνια από καμήλες,λάμα,γαϊδούρια,και μουλάρια,είδα αρκετές φορές αυτά τα ζώα,όταν τα φόρτωναν έστω και με ένα κιλό βάρος παραπάνω ή τα κακοποιούσαν,να ξαπλώνουν χάμω,και να προτιμούν τον θάνατο από την κακομεταχείριση....

αλλά

η κορωνίδα της δημιουργίας αγαπάει τη σκλαβιά,δοξάζεται υπομένοντας το πυρ των κανονιών και χαιδεύει το μαστίγιο που τον χτυπάει.....

και αυτό,γιατί σκέφτεται,γιατί μπορεί να ελπίζει πως και τούτο θα περάσει....

η ελπίδα είναι το καταφύγιό του....

έλεος για τους σκλάβους,τους στρατιώτες,τους ανάπηρους;....

μίσος για τους τυράννους;.....

ΠΟΤΕ....

πρώτα εμφανίστηκαν οι σκλάβοι και μετά οι δικτάτορες"

ο Edgar Allan Poe για το... "Εύρηκά" του

......
Στους λίγους που μ'αγαπούν,
Στους λίγους που αγαπώ σ'αυτούς,κυρίως,που αισθάνονται
παρά σ'αυτούς που σκέφτονται
στους ονειροπόλους
σ'ὀσους πιστεύουν ότι τα όνειρα-αυτά μονάχα-είναι πραγματικά
σ'αυτούς προσφέρω τούτο το βιβλίο με τις Αλήθειες,όχι για τις ίδιες τις αλήθειες του,μα για την Ομορφιά τους - την Ομορφιά που κάνει αληθινό το βιβλίο.
Είναι σ'αυτούς που παρουσιάζω το έργο μου,σαν Έργο Τέχνης και μόνο,σαν ένα μυθιστόρημα ή -αν δεν ζητώ πολλά - σαν ένα Ποίημα.
Όσα ισχυρίζομαι εδώ είν'αληθινά - που σημαίνει αθάνατα.
Κι αν τύχει πάντως,κάποτε να λησμονηθούν και να χαθούν,μέλλεται πάλι να εγερθούν - στη Ζωή την Αιώνια.

φωτογραφίες και μία λέξεις

Ετικέτες

Τετάρτη 28 Οκτωβρίου 2009

όταν η φύση υφαίνει τα μοτίβα της

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Wikipedia

το σύνταγμα της Ελλάδος