...η επιστήμη πίσω από την επιστημονική φαντασία...θέμα δεύτερο...

 ...το πιό αγνό πράγμα που μπορούμε να βιώσουμε είναι το μυστήριο...
αποτελεί το βασικό συναίσθημα που βρίσκεται πλάι στο λίκνο της αληθινής τέχνης και της αληθινής επιστήμης...

............Albert Einstein....και ''πώς βλέπω τον κόσμο''

..........................................................................................................

ntina

...η Γη ξεδιπλωνόταν στο...(μια μικρή φωτογραφική τριλογία)...θέμα πρώτο...

...μισοΰπνι της και άλλαζε την μιά επιφάνεια με την άλλη...
εκεί που πρώτα βοσκούσαν αμμωνίτες,τώρα διαμάντια...
όπου πρώτα βλάσταιναν διαμάντια,αμπέλια...
η λογική των βράχων,των χιονοστιβάδων,των κατολισθήσεων...
βάζεις ένα χαλίκι σε λάθος θέση,τυχαία,δονείται,κατεβαίνει προς τα βάθη,αφήνει χώρο καθώς κατεβαίνει(ε,ο horror vacui!),ένα άλλο πέφτει επάνω του και να πως δημιουργούνται τα ύψη...
επιφάνειες...
επιφάνειες επιφανειών επί επιφανειών...
η σοφία της Γης...

.......................................................................

.......και είναι από ''το εκκρεμές του Φουκώ''
και βέβαια Ουμπέρτο Έκο...........

ntina

Ειρήνη, λοιπόν,είναι ό,τι συνέλαβα μές απ᾿ την έκφραση και μές απ᾿ την κίνηση της ζωής.

...''ο Ποιητής της ελεύθερης φαντασίας,που αφήνεται σε λυρικές ονειροπολήσεις''............

έχει γράψει ο Μιχαὴλ Περάνθης, για τον Νικηφόρο Βρεττάκο..............................

................................................................................................

Ειρήνη, λοιπόν,είναι ό,τι συνέλαβα μές απ᾿ την έκφραση

και μές απ᾿ την κίνηση της ζωής. Καὶ Ειρήνη

είναι κάτι βαθύτερο απ᾿ αυτὸ που εννοούμε

όταν δεν γίνεται κάποτε πόλεμος.

Ειρήνη είναι όταν τ᾿ ανθρώπου ἡ ψυχὴ

γίνεται έξω στο σύμπαν ήλιος. Κι ο ήλιος

ψυχή μές στον άνθρωπο.

(απόσπασμα ἀπὸ τὸ έργο: Δυὸ άνθρωποι μιλούν γιὰ τὴν ειρήνη του κόσμου)

ntina

minor swing-tchavolo

στην αιωνιότητα,όμως,δεν υπάρχει χρόνος

 ...σε μας τους Αθανάτους δεν αρέσει να παίρνονται τα πράγματα στα σοβαρά...

μας αρέσουν τα αστεία...η σοβαρότητα είναι ένα ατύχημα,ένα σύμπτωμα του χρόνου...συμβαίνει,όταν δίνει κανείς μεγάλη αξία στον χρόνο

και

εγώ ο ίδιος είχα δώσει κάποτε μεγάλη αξία στον χρόνο....

για αυτό και επιθυμούσα να φτάσω τα εκατό...

στην αιωνιότητα,όμως,δεν υπάρχει χρόνος...

η αιωνιότητα δεν είναι παρά μόνο μία στιγμή-αρκετή όμως για ένα αστείο...

...μιλάει
ο ΄΄χερ φον Γκαίτε΄΄και είναι από τον Λύκο της Στέπας ....

.............................
ntina

αιωνιότητα

...είναι αυτό που εγώ λέω αιωνιότητα...

λέω στον εαυτό μου...

όλοι εμείς που ζητάμε πάρα πολλά κι έχουμε περισσότερες από μία διαστάσεις δεν θα μπορούσαμε να ζήσουμε καθόλου σε αυτόν τον κόσμο αν δεν μπορούσαμε να αναπνεύσουμε κάποιον άλλο,διαφορετικό αέρα,που υπάρχει πέρα από τον αέρα του κόσμου τούτου,αν δεν υπήρχε η αιωνιότητα πέρα από τον χρόνο....και αυτό είναι το Βασίλειο της Αλήθειας...

εκεί ανήκει η μουσική του Μότσαρτ και η ποίηση των μεγάλων ποιητών...

...και είναι από τον Λύκο της Στέπας και βέβαια του Ερμαν Εσσε...

ntina

μικροί γαλαξίες

 ........................................................................................

τ' άστρα το βλέπουνε, ότι:

δυο δισεκατομμύρια μικροί γαλαξίες και πλέον

κατοικούμε τη γη!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

πόσο μου αρέσει αυτός ο στίχος του Βρεττάκου.......................

ntina

αδιάλειπτη παρουσία...

..................Πήδηξε ο αίγαγρος και στάθηκε σε μια ψηλή κορφή. Στητός και ρουθουνίζοντας κοιτάζει τον κάμπο και αφουγκράζεται πριν άλλο σκίρτημα σε άλλη κορφή τον πάη...............................

..........................................................................Γεια και χαρά σου, Αίγαγρε, που δεν θα πας στους κάμπους! Γεια και χαρά σου, που πατάς τα νυχοπόδαρά σου στων απορρώγων κορυφών τα πιο υψηλά Ωσαννά!......................................................

..............και..............Ανδρέας Εμπειρίκος...........................
ntina

απόδραση...

...η θάλασσα που μας πίκρανε είναι βαθιά κι ανεξερεύνητη

και ξεδιπλώνει μίαν απέραντη γαλήνη.

Εδώ μέσα στα βότσαλα βρήκαμε ένα νόμισμα

και το παίξαμε στα ζάρια.

Το κέρδισε ο μικρότερος και χάθηκε.

Ξαναμπαρκάραμε με τα σπασμένα μας κουπιά...

..................................................

........είναι Σεφέρης..............

ntina

ακτίνες

στην πλαγιά

του δρόμου

πίσω από τις ακτίνες ένα φανάρι...

ntina